عضویت دائمی جمهوری اسلامی ایران در سازمان همکاری‌های شانگهای، تحرکی راهبردی بود. ایران در تاریخ ۱۰ بهمن ۱۳۸۳ (2004) تقاضای عضویت خود را در سازمان همکاری‌های شانگهای ارائه کرد و سند پیوستن ایران به همراه پاکستان و هند به عنوان عضو ناظر در اجلاس سران سازمان در شهر آستانه قزاقستان در تاریخ ۱۴ و ۱۵ تیر ماه ۱۳۸۴ امضا شد. سپس در سال 1400 در اجلاس شهر دوشنبه در تاجیکستان پذیرفته شد ایران به جمع اعضای داِیمی بپیوندد و نهایتا در 25 شهریور ماه 1401 ایران در بیست و دومین اجلاس SCO در سمرقند ازبکستان تایید شد ایران رسما عضو دایمی و رسمی سازمان همکاری های شانگهای SCO شود. (سه‌شنبه) ۱۳ تیر ماه و در بیست و سومین نشست سران سازمان همکاری شانگهای که به صورت مجازی و به ریاست هند برگزار شد، عضویت جمهوری اسلامی ایران در این سازمان به صورت رسمی اعلام شد و بر این اساس جمهوری اسلامی ایران نهمین عضو سازمان همکاری شانگهای شد.